یزد شهری با قدمت تاریخی بیش از ۳۵۰۰ سال است، قدمتی به بلندای اولین شهر خشت خام جهان و دومین شهر تاریخی جهان. یزد به شهر بادگیرها، شهر دوچرخه‌ها و شهر قنوت و قنات، معروف است. این شهر، با داشتن حاشیه کویری، از بسیاری آشوب‌های تاریخ در امان مانده است و بدین سبب، به معنی واقعی کلمه، می‌توان آن را هدیه تاریخ نامید.

مردم این شهر سالیان متمادی است که به دور از هرگونه تعصب مذهبی و قومی، به نیکی، آیین‌ها و مراسم خود را بنا داشته‌اند. آرامش مردم مسلمان در کنار مردمان زردشتی و یهودی، چهره‌ای زیبا و صلح‌آمیز به این شهر بخشیده است. پایبندی به اصول و اصالت از جمله مهمترین رفتار تاریخی مردم این شهر است که نتیجه آن، دوری این شهر از آتش خشم و جنگ در طول تاریخ بوده است به قسمی که ملجا دانشمندان و هنروران ایران‌زمین در دوران حمله مغول بوده‌است.

این شهر، مدت‌هاست که داد از بی‌آبی می‌زند و یکی از زیباترین دیدنی‌های این شهر، قنات‌های آن است. قنات‌هایی که نماد تلاش خستگی‌ناپذیر این مردم برای یافتن آب است. هنر و صنعت در این شهر، همچون بسیاری شهرهای دیگر ایران‌زمین، بی‌وقفه در جریان بوده است.

نه تنها شهر یزد، بلکه شهرهای حومه آن نیز یادگارهای تاریخ را به خوبی در خود حفظ کرده‌اند. شهرهایی چون میبد، اردکان، مهریز و ابرکوه از جمله شهرهای پاسدار این یادگارهای تاریخ هستند. از جمله دستاورد‌های این خطه از کویر می‌توان به پرورش افرادی چون وحشی بافقی، فرخی یزدی، آیت‌الله فقیه خراسانی، دکتر محمد‌علی اسلامی ندوشن، مهدی آذریزدی اشاره کرد.

صنعت نساجی این شهر از دیرباز مورد توجه دیگر مردم ایران و جهان قرار گرفته است که از جمله محصولات این صنعت قدیم، ترمه و دیگر پارچه‌های ابریشمی چون دستمال یزدی بوده است. شیرینی لهجه یزدی را می‌توان در شیرینی‌های سنتی و زیبای این شهر جست. از جمله این شیرینی‌ها می‌توان به باقلوا و انواع لوز، قطاب، پشمک، کیک یزدی، حاجی‌بادام اشاره نمود.

یزدی‌ها علاقه خاصی به محصولات کنجدی داشته‌اند و بی‌اغراق می‌توان گفت مرغوب‌ترین محصولات کنجدی ایران‌زمین، در این شهر و بیشتر در شهر اردکان تولید می‌شود. یزد دومین ذخیره معدنی ایران را دارد. دستان مردم این شهر با فلز طلا و مس، آشنایی دیرینه دارد و بدین‌سان در کنار دیگر هنرمندان در شهرهایی چون اصفهان و کرمان، گوشه‌ای از هنر خود را به رخ جهانیان می‌کشند.